Hallo ik ben Samuga en ben dus een echte galga vanuit Spanje.
Mijn leven is daar geen al te goede tijd geweest.
Ik leefde samen met mijn 2 pupjes op een braak liggend stuk grond naast de autosnelweg in Spanje. Mijn pupjes had ik goed verstopt in een rioolbuis. Ik zocht uit alle macht eten voor mij en mijn pupjes wat niet makkelijk was met een manke achterpoot.
Er heeft namelijk iemand op mij geschoten toen ik eten uit een vuilbak wou nemen denk ik juist weet ik het niet meer alles van die tijd is een beetje een waas. Toen kwam er op een dag iemand die lieve en vriendelijke woordjes tegen mij zei maar toch vertrouwde ik het niet want mensen handen doen alleen maar pijn. Die persoon, Mateo van Arca de Noa, kwam 2 maanden lang elke dag eten en water brengen naar mij en mijn pupjes. Na 2 maanden had ik genoeg vertrouwen in Mateo om mij te laten vangen.

Hey Iedereen,

Hier ben ik dan met een verhaaltje over één van mijn eigen geadopteerde Gae-hondjes.
Ik was sinds een paar jaar reeds trotse eigenaar van 3 Galgo's en 1 Greyhound toen verleden jaar plots het noodlot toesloeg.
Mijn allereerste Galgootje " Serenita " werd een paar dagen voor het nieuwe jaar plots ziek, haar nieren lieten het afweten. De speciale dieetvoeding voor nierpatienten kon ze niet binnenhouden, dus ze moest al snel aan het infuus bij de dierenarts. Op 31 december 2008 moest ik gaan werken maar ik kon het niet laten om toch nog s'morgens heel vroeg te bellen om te vragen hoe het met haar was.