Hoe het begon, Lara haar adoptietekstje op onze website

Hallo,

Ik ben Lara, een mooi galgo meisje van 2.5 maandjes jong en 1 van de pupjes van mama Kenia. Mama is een galgo, papa vermoedelijk ook, maar dit is niet 100% zeker.Volgens mama ben ik de 'verkenner' van de familie. Dat betekent dat ik eerst naar Belgie mag gaan met het vliegtuig, helemaal in mijn eentje, op de schoot bij een lieve mevrouw. Een tweetal weekjes later zouden mijn broertjes Eros en Tanke dan ook komen, zij reizen samen weliswaar ... ze moeten mekaars pootje vasthouden ha ha.

Mama heeft me alles duidelijk uitgelegd, ze weet dat ik een verstandig meisje ben en het wel zal begrijpen. Het is nl zo dat ze in Belgie Gouden Mandjes hebben ! Natuurlijk zijn die mandjes niet echt van goud he (mijn broertjes denken van wel ...). Nee nee, het zijn zachte kussentjes of beter nog, een grote zachte zetel of bed. En dat is uiteraard niet alles he. Een Gouden Mandje dat betekent dat je bij een lieve familie mag gaan wonen, dat ze je graag zien en heel veel knuffels geven. Elke dag je buikje rond eten, tussendoor een koekje, lekker spelen in de tuin, wandelen ... het hoort er allemaal bij.

Het verhaal van Rudolph begint uiteraard in Spanje ... waar hij net zoals de meeste galgootjes, ter voorbereiding van zijn tripje naar Belgie, voor de leeuwen gegooid wordt ... euh ... in zijn omgang met katten getest werd :-)

Rudolph had de kattentest glansrijk doorstaan en een ticketje naar Belgie verdiend. Op 17 September 2011 zet Rudolph voet op Belgische bodem. Aangezien deze zwarte schoonheid alles behalve een 'Rudolph the Rednose Rendeer' is, werd hij ter plaatse omgedoopt naar 'Ru'.

Opvanggezin zijn is een bijzondere en prachtige ervaring ! Een windekindje uit Spanje op een paar weken tijd zien openbloeien van een vaak onzeker diertje naar een speelse deugniet, is heel fijn om mee te maken. Het geeft veel voldoening en als je weet dat je opvanghondje naar een fijn gezin gaat, dan heb je als opvanggezin ECHT een actieve bijdrage geleverd aan een mooie toekomst, je hebt echt het verschil gemaakt !

Maar soms gebeurt het wel eens, dat een opvangertje in je hart kruipt. Ze zijn ook allemaal zo lief een aanhankelijk ! Een goede match met je eigen roedel, een windekindje waarmee je een 'klik' hebt ... dat sta je niet zomaar af.

Zo verging het ook onze Fedor en daarna Somba :-) Niet toevallig blijven ze beiden bij Ans & Kees wonen, die gelukkig ook blijven opvangen, want dit is zoo hard nodig.

Vrijdag 4 februari.
Fantastisch nieuws ! Het huisbezoekje is goedgekeurd en we zijn zo blij dat ons prinsesje mag komen ! Zondag verhogen we de draad achteraan zodat de tuin galgo proof is. En we bestellen alvast een jasje en halsband. Ook haar bedje staat al klaar ... de andere honden hebben al een vermoeden ... en nu maar aftellen ...

Amai wat een prachtig meisje hebben wij van de luchthaven mogen ophalen. Het was een emotionele dag die we nooit meer zullen vergeten. Toen we thuiskwamen werd ze hier meteen goed ontvangen door de andere hondjes. Het klikte meteen :-) Brigitte noemt nu trouwens Paquita !

14 februari 2010 kwam Hansel aan op Zaventem. Zoals verwacht was hij heel bang, we hadden dit al vernomen van onze collega's van Arca de Noa te Albacete. Maar, we wilden Hansel toch een kans geven, ook al wisten we dat hij wat meer tijd nodig zou hebben.

Langzaam maar zeker, heel traag, stapje voor stapje, begon Hansel een beetje meer zelfvertrouwen te krijgen. Eerst had hij extreme verlatingsangst, maar dit werd door Daniella zijn opvangmama, stilletjes aan opgebouwd. Eerst een kwartiertje alleen, dan een half uurtje ... echt alleen was hij nooit, maar steeds in het gezelschap van zijn hondenvriendjes.

Tijdens wandelingen kon Hansel nog enorm schrikken, 1 keer was hij zowaar uit zijn tuigje geraakt ! Gelukkig had hij (uiteraard) nog een halsband aan en kon hij dus niet ontsnappen. Daniella en Willy lieten niets aan het toeval over en omringend Hansel met liefde en gaven hem een stabiele basis. Hansel ging mee naar evenementen en leerde nieuwe dingen. In het begin had hij angst voor kinderen, omdat hij het niet kende ? omdat hij er slechte ervaringen mee had ? We weten het niet ... maar na wat extra aandacht van Sari en de rustige omgang met de kleinkinderen van Daniella en Willy, zag Hansel dat kinderen ook lief kunnen zijn en dat er geen reden is om bang voor ze te zijn.

Hallo. We zijn al lang dierenvrienden en hadden vroeger in ons ouderlijk huis ook al honden gehad. We woonden ondertussen al ongeveer 7 jaar samen en hadden ongeveer een jaar en half ons eigen huisje gekocht, dus dachten we eraan om een hond in huis te nemen.

We hadden al gehoord hoe erg de situatie in Spanje is met de windhondjes. Op de kerstmarkt hier in Hamme (geloof december 2OO7) kwamen we voor het eerst in contact met Galgo Aid. Vanaf toen hield ik regelmatig de site in het oog maar in ons huurappartement mochten we nog geen dieren houden dus nog even moeten wachten op ons eigen stekje.

In augustus / september 2009 was het zover. We hadden eerst ons oog laten vallen op Boris maar hiervoor waren we net te laat, dus bleven we verder kijken. En opeens was hij daar, Gorka. Een prachtige galgokruising pup van 5 maanden oud, gevonden in een vuilniscontainer. Hij zat in opvang bij Gwen en Sjoerd

We namen direct contact op met Galgo Aid en 2 dagen nadien kwam men al een huisbezoekje doen. Alles was in orde en de volgende dag kregen we al een telefoontje dat we hem mochten adopteren. We waren supergelukkig en de volgende dagen duurden oh zo lang.